Edgar Wallace, Szajka Zgrozy (4. tom)

Anglia, lata 20. XX wieku. Już od kilku lat Clay Shelton okrada banki w całym kraju. Przestępca jest geniuszem, który dzięki korzystaniu z umiejętności aktorskich i sztuki kamuflażu, wydaje się być trudny do złapania. Wielu policjantów zaangażowanych w jego poszukiwania ponosi klęskę. W końcu złodziej zyskuje godnego przeciwnika w osobie Arnolda Longa. Ten obdarzony lotnym umysłem detektyw ze Scotland Yardu jest człowiekiem zdolnym i równie sprytnym, co Shelton. Long z uwagi na zamiłowanie do zawierania zakładów zwany jest Betcherem. Po długich przygotowaniach i zastawieniu pułapki Longowi udaje się ująć Sheltona. Złodziej w niedługim czasie zostaje osądzony i skazany na karę śmierci. Żądny zemsty przestępca zapowiada krwawą wendetę po śmierci. Zemsta ma dosięgnąć wszystkie osoby, które przyczyniły się do jego złapania. W niedługim odstępie czasu i w dość specyficznych okolicznościach zaczynają ginąć kolejne osoby, które pomogły ująć Sheltona. Ostatnimi żyjącymi są Betcher Long i pracownik banku. Detektyw zaczyna snuć różne teorie, z których wynika, że w mieście grasuje Szajka Zgrozy. Zdaniem Longa wykwalifikowani przestępcy połączyli siły, aby zrealizować zapowiedź Sheltona. Jednakże, czy Betcher zdoła przekonać do swoich racji przełożonych ze Scotland Yardu? Czy uda mu się ochronić przyjaciela oraz przypadkowo poznaną pannę Norę, którą jest oczarowany? Czy to możliwe, że Shelton po śmierci kieruje przestępczą organizacją, skoro był typem samotnika i nie posiadał współpracowników? Szajka Zgrozy to kolejna powieść Edgara Wallace'a, którą przypomina czytelnikom Wydawnictwo CM w ramach serii Klasyka angielskiego kryminału. Powieść została napisana w 1926 roku i przetłumaczona na język polski już dwa lata później. W 1960 roku powstała filmowa ekranizacja powieści w reżyserii Haralda Reinla z Joachimem Fuchsbergerem w roli głównej. Osoby znające pisarstwo Edgara Wallace'a ponownie znajdą ulubione składniki stylu pisarza. W każdej jego powieści znaleźć można elementy typowe dla tzw. klasycznego kryminału czarnego. Na pierwszy plan wychodzi bohater, czyli swoiste indywiduum, osoba o wielu talentach, która poszukiwania przestępców uważa za swoją powinność, ale i świetną zabawę. Dla Betchera śledztwo jest okazją do sprawdzenia się oraz testowania szczęścia. Mężczyzna nieraz igra ze śmiercią i niebezpieczeństwem, ale zmienia poważne tematy w żart, gdy sugeruje zakład. Jednakże, mimo wesołego usposobienia i skłonności do żartów, zaczyna rozumieć powagę sytuacji. Zaczyna mu bardziej zależeć na złapaniu szajki, gdy Ci grożą śmiercią pannie Norze. Na uwagę czytelnika zasługują także elementy sensacyjne wplecione w fabułę w celu zainteresowania czytelnika i wprowadzeniu specyficznej atmosfery. Wszechobecne są zatem składniki takie jak strzelaniny, bijatyki, pościgi i przebieranki. Fabuła powieści obfituje w liczne zwroty akcji i coraz to nowe niebezpieczeństwa czyhające na głównego bohatera. Pojawia się również wątek romansowy, dzięki któremu odbiorca może poznać bohatera z zupełnie innej strony. W sprawach sercowych Betcher okazuje się romantykiem, który szybko się zakochuje, ale jest nieco nieśmiały. Jego wybranka Nora to także nietuzinkowa osóbka, która szybko wikła się w intrygę związaną ze śmiercionośną Szajką Zgrozy. Podczas lektury tej książki nie ma miejsca na nudę. Autor zaskakuje kolejnymi przeciwnościami oraz zuchwałością przestępców, którzy z uwagi na doskonałe zaplanowanie ataków wydają się nieuchwytni. Powieść to prawdziwy kalejdoskop postaci. Nawet osoby występujące epizodycznie ukazane są w bardzo dokładny, ale oszczędny sposób. Każda z postaci jest na swój sposób wyjątkowa i odznacza się jakąś wartą podkreślenia cechą, np. skąpstwem, czy niecodziennym wyglądem, które zostają nadmiernie podkreślone przez narratora. Doskonałym uzupełnieniem obfitującej w wiele zdarzeń fabuły jest język postaci. Pisarz stosuje charakterystyczny brytyjski humor, którego wyznacznikami są sarkazm i dwuznaczność ironii. Uwagi narratora, czy rozmowy bohaterów są dosłownie naszpikowane elementami humorystycznymi, które dodatkowo umilają lekturę. Jestem przekonana, że ta powieść spodoba się miłośnikom kryminałów z nutką niezwykłego klimatu. Powieść Szajka Zgrozy może przypaść do gustu osobom lubiącym fabułę osadzoną w czasach minionych. Książka jest świetnie napisanym kryminałem i powieścią sensacyjną w jednym, którą czyta się szybko i z zainteresowaniem. Lekki ton opowieści, liczne przygody spotykające Betchera i grupa przestępców w tle stanowią świetną formę relaksu. Mam nadzieję, ze ta powieść spodoba się każdemu, kto ja przeczyta. https://sztukater.pl/ksiazki/item/18417-the-terrible-people.html

Anglia, lata 20. XX wieku. Już od kilku lat Clay Shelton okrada banki w całym kraju. Przestępca jest geniuszem, który dzięki korzystaniu z umiejętności aktorskich i sztuki kamuflażu, wydaje się być trudny do złapania. Wielu policjantów zaangażowanych w jego poszukiwania ponosi klęskę. W końcu złodziej zyskuje godnego przeciwnika w osobie Arnolda Longa. Ten obdarzony lotnym umysłem detektyw ze Scotland Yardu jest człowiekiem zdolnym i równie sprytnym, co Shelton. Long z uwagi na zamiłowanie do zawierania zakładów zwany jest Betcherem. Po długich przygotowaniach i zastawieniu pułapki Longowi udaje się ująć Sheltona. Złodziej w niedługim czasie zostaje osądzony i skazany na karę śmierci. Żądny zemsty przestępca zapowiada krwawą wendetę po śmierci. Zemsta ma dosięgnąć wszystkie osoby, które przyczyniły się do jego złapania. W niedługim odstępie czasu i w dość specyficznych okolicznościach zaczynają ginąć kolejne osoby, które pomogły ująć Sheltona. Ostatnimi żyjącymi są Betcher Long i pracownik banku. Detektyw zaczyna snuć różne teorie, z których wynika, że w mieście grasuje Szajka Zgrozy. Zdaniem Longa wykwalifikowani przestępcy połączyli siły, aby zrealizować zapowiedź Sheltona. Jednakże, czy Betcher zdoła przekonać do swoich racji przełożonych ze Scotland Yardu? Czy uda mu się ochronić przyjaciela oraz przypadkowo poznaną pannę Norę, którą jest oczarowany? Czy to możliwe, że Shelton po śmierci kieruje przestępczą organizacją, skoro był typem samotnika i nie posiadał współpracowników? Szajka Zgrozy to kolejna powieść Edgara Wallace'a, którą przypomina czytelnikom Wydawnictwo CM w ramach serii Klasyka angielskiego kryminału. Powieść została napisana w 1926 roku i przetłumaczona na język polski już dwa lata później. W 1960 roku powstała filmowa ekranizacja powieści w reżyserii Haralda Reinla z Joachimem Fuchsbergerem w roli głównej. Osoby znające pisarstwo Edgara Wallace'a ponownie znajdą ulubione składniki stylu pisarza. W każdej jego powieści znaleźć można elementy typowe dla tzw. klasycznego kryminału czarnego. Na pierwszy plan wychodzi bohater, czyli swoiste indywiduum, osoba o wielu talentach, która poszukiwania przestępców uważa za swoją powinność, ale i świetną zabawę. Dla Betchera śledztwo jest okazją do sprawdzenia się oraz testowania szczęścia. Mężczyzna nieraz igra ze śmiercią i niebezpieczeństwem, ale zmienia poważne tematy w żart, gdy sugeruje zakład. Jednakże, mimo wesołego usposobienia i skłonności do żartów, zaczyna rozumieć powagę sytuacji. Zaczyna mu bardziej zależeć na złapaniu szajki, gdy Ci grożą śmiercią pannie Norze. Na uwagę czytelnika zasługują także elementy sensacyjne wplecione w fabułę w celu zainteresowania czytelnika i wprowadzeniu specyficznej atmosfery. Wszechobecne są zatem składniki takie jak strzelaniny, bijatyki, pościgi i przebieranki. Fabuła powieści obfituje w liczne zwroty akcji i coraz to nowe niebezpieczeństwa czyhające na głównego bohatera. Pojawia się również wątek romansowy, dzięki któremu odbiorca może poznać bohatera z zupełnie innej strony. W sprawach sercowych Betcher okazuje się romantykiem, który szybko się zakochuje, ale jest nieco nieśmiały. Jego wybranka Nora to także nietuzinkowa osóbka, która szybko wikła się w intrygę związaną ze śmiercionośną Szajką Zgrozy. Podczas lektury tej książki nie ma miejsca na nudę. Autor zaskakuje kolejnymi przeciwnościami oraz zuchwałością przestępców, którzy z uwagi na doskonałe zaplanowanie ataków wydają się nieuchwytni. Powieść to prawdziwy kalejdoskop postaci. Nawet osoby występujące epizodycznie ukazane są w bardzo dokładny, ale oszczędny sposób. Każda z postaci jest na swój sposób wyjątkowa i odznacza się jakąś wartą podkreślenia cechą, np. skąpstwem, czy niecodziennym wyglądem, które zostają nadmiernie podkreślone przez narratora. Doskonałym uzupełnieniem obfitującej w wiele zdarzeń fabuły jest język postaci. Pisarz stosuje charakterystyczny brytyjski humor, którego wyznacznikami są sarkazm i dwuznaczność ironii. Uwagi narratora, czy rozmowy bohaterów są dosłownie naszpikowane elementami humorystycznymi, które dodatkowo umilają lekturę. Jestem przekonana, że ta powieść spodoba się miłośnikom kryminałów z nutką niezwykłego klimatu. Powieść Szajka Zgrozy może przypaść do gustu osobom lubiącym fabułę osadzoną w czasach minionych. Książka jest świetnie napisanym kryminałem i powieścią sensacyjną w jednym, którą czyta się szybko i z zainteresowaniem. Lekki ton opowieści, liczne przygody spotykające Betchera i grupa przestępców w tle stanowią świetną formę relaksu. Mam nadzieję, ze ta powieść spodoba się każdemu, kto ja przeczyta.