Jacek Wołowski, Oset pleni się w mroku

Jacek Wołowski, a właściwie Stanisław Sachnowski, był autorem, którego nazwisko powinno zostać zapamiętane. Na co dzień dziennikarz oraz autor demaskatorskich reportaży spróbował swoich sił jako autor powieści kryminalnych, które zyskały sympatię czytelników. W krótki czasie pojawiły się jego kolejne powieści Porwano dziecko, Kryptonim proszek do prania, Anastazja lubi reklamę. Potencjał proponowanych przez niego śledztw zauważyli również współcześni wydawcy, który zaczęli ponownie drukować powieści Wołowskiego w czterech niezależnych od siebie seriach! Można go zatem uznać za jednego z najważniejszych autorów powieści milicyjnych. Nastał ciężki okres dla funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej. Jakiś szaleniec stara się za wszelką cenę pozbyć się najlepszych śledczych. Czarną serię niewyjaśnionych wypadków zapoczątkował atak na radiowóz wiozący milicjantów powracających do komendy z udanej akcji. Jadący przed nimi samochód najpierw nie dał się wyprzedzić, a potem z jego wnętrza zaczęły wypadać kulki nabite ostrymi bolcami (są to tzw. ,,osty”), które przekłuły opony radiowozu. Potem ginie kapitan Suchy, który badał w Zakopanem sprawę przemytników dewiz i narkotyków. Jedynym śladem pozostawionym przez mordercę jest ,,oset”. Funkcjonariusze stają przed trudnym zadaniem. Muszą szybko powstrzymać tajemniczego prześladowcę zanim zabije kolejnego milicjanta. W tym celu prowadzą akcję pod kryptonimem "Oset”. Czy uda się powstrzymać przestępcę zanim zabije kolejnego milicjanta? Jaki jest jego prawdziwy cel? Po doskonałym Walterze 45771, opartym na sprawie Mazurkiewicza, miałam okazję przeczytać Oset pleni się w mroku i jestem w pełni usatysfakcjonowana tą powieścią. Autor zaprosił czytelnika do śledzenia niezwykłego i totalnie zagmatwanego śledztwa. Nieoczekiwane zwroty akcji, brawurowe akcje, wiele niejednoznacznych śladów oraz gra zbrodniarza z milicją. To tylko niektóre atuty tej wciągającej powieści, która ujmuje odbiorcę już od pierwszych stron. Doskonale spędzony czas gwarantują także świetnie zbudowane postaci oraz dzielni funkcjonariusze, którzy nie spoczną póki nie złapią mordercy. Powieść przesiąknięta jest specyficznym klimatem lat 60. ubiegłego wieku. Uwaga czytelnika skupiona jest na działaniach funkcjonariuszy milicji, którzy starają się odkryć tożsamość przestępcy, który za cel obrał sobie zablokowanie działań MO. Zdeterminowani mundurowi nie spoczną póki nie powstrzymają zbrodniarza, który pozbawił życia ich kolegę. Czytelnik może zatem liczyć na bezpardonową walkę z tajemniczym osobnikiem, którego plany zostają ujawnione dzięki żmudnemu śledztwu. Autor oprócz szczegółów dotyczących tej sprawy ukazuje również prywatne życie pracowników organów ścigania. Ukazuje ich codzienne rozterki i po części rezygnuje z popularnego w tamtych czasach kryształowego wizerunku milicjanta. Mimo, że powieściowi funkcjonariusze są nieugięci i bardzo często wykonują pracę po godzinach, to wcale nie są wykreowani na wzory do naśladowania. Autor poświęca wiele miejsca bieżącym sprawom społeczeństwa i przy okazji wspomina o problemach mieszkaniowych i trudnościach w relacjach rodzinnych, które można zaobserwować u wielu pracowników milicji. Powieść Wołowskiego zabrała mnie w klimatyczne lata 60. ubiegłego wieku i wprowadziła w świat milicjantów. Powieściowe śledztwo wraz z postępem akcji okazuje się coraz bardziej zagmatwane i niebezpieczne. W rozgrywce prowadzonej przez bezwzględnego przestępcę nikt nie może czuć się bezpiecznie, dlatego w akcję Oset zostało zaangażowanych wielu funkcjonariuszy. Muszą stale się pilnować i uważać, aby nie zdradzić szczegółów akcji. Milicjanci poświęcają ogromną ilość czasu na poszukiwania sprawcy, więc jest tylko kwestią czasu moment, w którym stracą czujność z powodu zmęczenia. A wtedy zakrojona na szeroką skalę akcja obejmująca rewizje hoteli, podejrzanych mieszkanek i innych szemranych lokalizacji może zakończyć się fiaskiem. A na to nie mogą sobie pozwolić, bo stawka w tej grze jest zbyt wysoka – w końcu chodzi o życie milicjantów, stróżów prawa. Serdecznie polecam książkę Jacka Wołowskiego Oset pleni się w mroku. To świetnie napisana i wciągająca powieść, którą czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. I choć zdawałam sobie sprawę, że autor nie uchronił swojego dziełka od elementów propagandowych, to i tak świetnie bawiłam się podczas czytania. Z uwagą śledziłam poczynania milicjantów pochłoniętych poszukiwaniami tajemniczego prześladowcy. https://sztukater.pl/ksiazki/item/21530-najlepsze-kryminaly-prl-lata-60-oset-pleni-sie-w-mroku.html