Jack London, Jerry z wysp. Prawdziwa psia opowieść

Amerykański pisarz Jack London często obsadzał psy w roli głównych bohaterów swoich powieści. Nie inaczej jest w przypadku jednej z książek jego autorstwa wydanych ostatnio przez Wydawnictwo CM. Chodzi o historię pod tytułem "Jerry z wysp. Prawdziwa psia opowieść", którą London napisał jako swój ostatni utwór, na krótko przed śmiercią w listopadzie 1916 r. Tytułowy bohater to irlandzki terier, co może powiedzieć nam trochę o jego charakterze. Psy tej rasy mocno przywiązują się do swych opiekunów, ale często popadają w konflikty z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Są odważne, a nawet zuchwałe i bardzo lubią się uczyć. Jerry nie potrafi odpuszczać, nie spocznie, dopóki nie pokaże innym psom (i tym spośród ludzi, których nie uznaje za godnych szacunku), że z nim nie ma żartów. Podobnie jak ci, którzy go wychowali, białych uważa za istoty nadrzędne, bóstwa, którym winien jest posłuszeństwo i respekt, z kolei czarnoskórzy stanowią dla niego stworzenia poślednie, które można bezkarnie napadać. Pies rasistą? Niestety, taki właśnie jest Jerry. Skoro już jesteśmy przy tym temacie - paskudne poglądy Londona na kwestie rasowe najwyraźniej odcisnęły pewne piętno na historii Jerry'ego. Nie chodzi tu o postawę głównego bohatera czy innych białych postaci, ale o sposób, w jaki autor przedstawia krajowców. Chcąc czerpać przyjemność z lektury, trzeba spojrzeć na ten fakt przez palce. Warto to zrobić, bo sama opowieść, jak to bywa u tego pisarza, po brzegi wypełniona jest przygodami i trudno się od niej oderwać. Dotychczasowy właściciel sześciomiesięcznego Jerry'ego przekazuje go kapitanowi statku, który przewozi czarnych niewolników. Szczeniak po raz pierwszy znajduje się poza stałym lądem, co na początku budzi w nim niepokój. Wkrótce pies przejdzie prawdziwą szkołę życia i będzie musiał stawić czoła licznym niebezpieczeństwom. Piękne widoki, szum wiatru, zapach morza, którego fale rozbijają się o burty statku - długa podróż Jerry'ego opisana jest w taki sposób, by niemal dosłownie przenieść czytelników na pokład "Arangi", pozwolić im przynajmniej w pewnym stopniu odczuć to, czego doświadcza tytułowy bohater. London po raz kolejny udowadnia, że przemawianie do wyobraźni odbiorców nie sprawia mu najmniejszych problemów. W tym, jak rozwija stworzoną przez siebie historię czuć prawdziwą pasję i pęd ku przygodzie, który towarzyszył mu przez znaczną część życia i z powodu którego w młodości podejmował się coraz to nowych wyzwań. "Jerry z wysp" to niezwykle emocjonująca opowieść - poczynania walecznego psa śledzi się z zapartym tchem. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, ani przez chwilę nie nużąc czytelników. Strony przewracają się właściwie same - zanim człowiek się obejrzy, czyta już ostatnią. Wiarygodne przedstawienie świata z punktu widzenia psa, bez popadania w infantylizm czy przesadę, to wyzwanie, któremu nie wszyscy pisarze potrafiliby sprostać, ale London gładko przenosi nas do zwierzęcego umysłu, który wszystkie sprawy rozumie we właściwy sobie sposób. Autorowi "Białego Kła" można by pewnie sporo zarzucić jako człowiekowi, ale jego literatura zawsze będzie się bronić wyrazistymi, choć nie zawsze zasługującymi na sympatię bohaterami, wartką akcją i sugestywnymi opisami dzikiej przyrody. Wszyscy miłośnicy literatury przygodowej zdecydowanie powinni wzbogacić swoją biblioteczkę o "Jerry'ego z wysp". Ta powieść zapewni Wam rozrywkę na naprawdę przyzwoitym poziomie, pozwoli poczuć dreszcz emocji. Warto więc po nią sięgnąć.