Marek Romański, Serca szpiegów (SPK 6)

Jedną z ciekawszych odmian powieści kryminalnej, oprócz klasycznej detektywistycznej, jest powieść szpiegowska. Nie dziwi zatem fakt, że jeden z moich ulubionych pisarzy II RP, Marek Romański, pokusił się o napisanie takiej powieści, ,,Serca szpiegów” były wydawane w 1935 roku na łamach gazet przedwojennych i opowiadają o losach Grety Nielsen. Młoda Szwedka po śmierci ojca postanawia wyjechać do Berlina i zamieszkać w bogatego wuja. Jednakże nie wszystko wydaje się takie oczywiste, jakby się mogło wydawać. Greta nie jest bowiem zwyczajną młodą kobietą pogrążoną w żałobie, lecz agentką, która dostała do zrealizowania specjalną misję. Panna Nielsen szybko przekonuje von Strelitz, że jest jego krewną, ponieważ mężczyzna nie utrzymywał ścisłych kontaktów ze swoją rodziną. Conrad von Strelitz nie jest prawdziwym wujem kobiety, lecz jej kolejnym celem, którego poczynania musi pilnie śledzić i zdobyć o nim jak najwięcej informacji. Generał jest bowiem dyrektorem departamentu gazowego, a to niezwykle ważne stanowisko pozwala mu na wgląd w różne sprawy, w tym na postęp prac w laboratorium, w którym jest wytwarzany nowy gaz bojowy. Pomiędzy agentką a jej celem rozpoczyna się zawiła gra, której stawka jest niezwykle wysoka. Czy sprytnej wysłanniczce obcego wywiadu uda się wypełnić powierzoną jej misję i wykraść informacje dotyczące tajnego projektu? A może staremu wydze generałowi uda się szybciej ją rozpracować? Co się stanie, kiedy na swojej drodze Greta spotka przystojnego niemieckiego oficera? Czy Kurt von Hedinger zdoła w niej rozpoznać agentkę, zanim obdarzy ją głębszym uczuciem? Powieść Marka Romańskiego ,,Serca szpiegów” to niezwykle wciągająca książka, od której nie sposób się oderwać. Zgrabna rozgrywka pomiędzy Gretą a generałem oraz sercowe rozterki pięknej agentki gwarantują interesującą lekturę. Pisarzowi udało się wpleść w szpiegowską zagrywkę również wątek miłosny, który nie tylko urozmaica fabułę utworu, ale również pozwala bliżej poznać pannę Nielsen. Młoda dama początkowo całkowicie skoncentrowana na swoim zadaniu, z czasem zaczyna odczuwać konsekwencje związane z tak trudnym zadaniem. Przebywanie w tym samym domu z osobą, którą ma szpiegować oraz rodzące się uczucie do niemieckiego oficera, sprawiają, że Greta odczuwa coraz większe rozterki. Z jednej strony obawia się zdemaskowania ze strony niezwykle inteligentnego generała, a z drugiej – boi się miłosnego zaangażowania. Mimo że również zaczyna kocha Kurta, to boi się, że miłość przeszkodzi jej w realizacji zadania. Okłamywanie ukochanej osoby coraz bardziej jej ciąży, ale również nie może zrezygnować z powierzonego jej zadania. Czy agentce uda się zagłuszyć głos sumienia i stłumić uczucia? A może zrezygnuje ze wszystkiego, aby być z ukochanym? Czy w sytuacji, w której się znalazła możliwe jest pozytywne rozwiązanie? Pisarzowi doskonale udało się ukazać emocje, których doświadcza bohaterka. Rozdarcie wewnętrzne pomiędzy racjami serca i rozumu sprawiają, że Greta coraz bardziej ma problemy z wybraniem właściwej drogi. Powoli zatraca się również jej poczucie tożsamości, bowiem stale musi kłamać i udawać inną osobę. Tylko nocami może być sobą, ale wówczas dopadają ją wyrzuty sumienia i nie pozwalają jej w pełni korzystać z życia. Zamknięta w potrzasku własnych myśli i rozdarta między obowiązkiem a miłością agentka znajduje się w sytuacji niemalże bez wyjścia. Jak uda się jej wydostać z tego kręgu? Czy poświęci swoje uczucie do Kurta dla dobra misji? Nie pozostaje nic innego jak przeczytanie powieści, aby się o tym przekonać. A jeśli będzie Wam nadal mało, to koniecznie sięgnijcie po ,,Salwę o świcie”, w której zapoznacie się z dalszymi losami Grety.