Włodzimierz Zagórski, W XX wieku. Fantazja humorystyczna

Wsiadł więc do wagonu w pneumatycznej tubie, której wylot znajdował się na Saskim placu i kazał się zawieźć do jednej z pierwszorzędnych restauracji, mieszczących się pod wodą, w kryształowym pałacu zbudowanym na dnie uregulowanej już nareszcie Wisły.

Nic pyszniejszego nad urządzenie tego przybytku! Łagodne światło elektryczne systemu Tesli napełniało go wesołym brzaskiem. Kryształowe ściany i sklepienie rozłamywały jego promienie na wstęgi, jaśniejące siedmiobarwiem tęczy. Wpośród egzotycznych krzewów i kwiatów, napełniających powietrze przedziwną wonią, widniały marmurowe posągi mistrzowskiego dłuta. Można było wedle upodobania ucztować w wielkiej, wspólnej sali lub też w oddzielnych gabinetach, gdzie służbę sprawowały automatyczne syreny, stąpające dyskretnie po kwiecistych perskich kobiercach.

Usługa ta była par excellence warszawskim wynalazkiem i miała przede wszystkim tę zaletę, że dostarczając biesiadnikom wszelkiej godziwej przyjemności, zabezpieczała należycie ich moralność. Flirt z automatyczną syreną nie zagrażał małżeńskiemu szczęściu wtedy nawet, gdy się go dopuszczał słomiany wdowiec. Ten i ów mógł, spoglądając w czarne lub niebieskie oczy rybo-dziewicy, z czystym sumieniem śnić platoniczny sen rozkwitającej róży; do pokłucia się realnymi kolcami nie było w tym wypadku żadnej sposobności! Jednym słowem, był to wynalazek zabezpieczający spokój rodzinny.

 Telefony w XX wieku uległy były wydoskonaleniu tak dalece, iż za ich pośrednictwem można się było porozumiewać z całym światem, nie tylko słysząc, lecz i widząc dokładnie osobę, z którą się rozmawiało.

Format: 119 x 194 mm

Rok wydania: 2013

Okładka: miękka

Liczba stron: 110